İmam Hüseyin'in Son Anları

 

Hilâl b. Nafi şöyle rivayet eder:

Ben Ömer b. Sa'd'ın ordusuyla durmuştur. Bi­ri gelip şöyle dedi: "Ey emir, müjdeler olsun sana! Şimr, Hüseyin'i öldürdü!"

Hemen ordudan ayrılıp can vermekte olan Hüseyin'in karşısında durdum. Ant olsun Allah'a ki, bu güne kadar ondan daha güzel yüz­lü kanına belenmiş bir şehit görmemiştim! Yüzü­nün nuru ve görünüm güzelliği karşısında onun şehit edildiğini düşünemedim bile. İmam Hüse­yin henüz su istiyordu.

Birinin şöyle dediğini duydum: "Ant olsun Al­lah'a, suyu tadamayacaksın ve ancak cehenneme gidip kaynar suyundan içeceksin!"

İmam Hüseyin buyurdu:

"Ben ceddim Resulullahın yanına ve cen­netteki makamına gideceğim; cennetin Zülal suyundan içeceğim. Bana yaptığınız zulümleri de ceddime şikâyet edeceğim!"

 

Hilâl devamla şöyle diyor:

 

"Ordu bu sözü duyunca, öyle hiddetlendi ki, sanki Allah hiçbirinin kalbinde acıma duygusu yaratmamıştı. İmam Hüseyin onlarla konu­şurken başını bedeninden ayırdılar. Acımasızlı­ğın bu denlisinden hayrete düşmüştüm. Şöyle dedim: "Ant olsun Allah'a, sizinle birlikteliğim artık bitmiştir."

Daha sonra Ömer b. Sa d'ın ordusu Hüseyin'in elbiselerini çıkarmaya giriştiler; gömleğini İs­hak b. Harbe-i Hazremî (l.a) alıp giydi ve çopur has­talığına yakalandı; bedenindeki tüyler döküldü.

Rivayet edildiğine göre İmam Hüseyin'in gömleğinde yüz on dokuza yakın kılıç, ok ve mızrak yarası vardı.

İmam Cafer Sadık, Hüseyin'in bede­ninde otuz üç mızrak ve otuz dört kılıç yarası gö­rüldüğünü buyurmuştur.

Ebhar b. Ka'b-i Temimî (l.a), Hüseyin'in altına giydiği elbiseyi aldı. Onu aldıktan sonra felç olduğu rivayet edilmiştir.

 

Ahnes b. Mursid b. Alkame veya bir başka rivayete göre de Cabir b. Yezid-i Avcil (l.a.) Hüseyin'in imamesini alıp başına bağladıktan sonra delirdi.

Esved b. Halid (1.a), Hüseyin'in ayakkabı­larını aldı. Becdel b. Selim-i Kelbî (l.a.) Hüseyin'in  parmağını keserek yüzüğünü aldı.

 

Muhtar Sekafi kıyam ettikten sonra Becdel b. Selim'i tutup her iki el ve ayağım kestikten sonra o hâlde ölüme terk etti.

 

Kays b. Eş'as (1.a), İmam'ın kadife giysisini ve Ömer b. Sa'd (1.a) da Betra adındaki zırhını aldı.

 

Muhtar kıyam ettiğinde bu zırhı, Ömer b. Sa'd'ı öldüren Ebu Umre'ye bağışladı.

 

İbn Ebi Es'ad'ın rivayetinde, Hüseyin’in kılıcını Felafes-i Nahşelî'nin (1.a), aldığı söylen­miştir. Muhammed b. Zekeriyya bu rivayeti nak­lettikten sonra şöyle der: "O kılıç Nahşell'den son­ra Habib b. Bedil'in kızına intikal etti."

Şunu da belirtmek gerekir ki ganimet olarak alıan bu kılıç Zülfikar değildir. Çünkü Zülfikar nübüvvet ve imametin diğer zahireleriyle birlik­te korunmuştur. Raviler bunu onaylayarak nak­letmişlerdir.
Naklen: http//konusankuran.tr.gg